ҚОЛИНБОФӢ. Қолин, маснуоти бофандагии бадеист, ки одатан нақшу нигори гуногунранг дорад. Онро бештар барои гарм кардан, оро додан ва фурӯ нишондани садо ба фарши хона меандозанд ё ба девор меовезанд. Қолинро якқабата ва бисёрқабата, патдор ва бепат мебофанд. Қолин аслан патдор мешавад. Аз сабаби он ки баъзе гилемҳо патдор мешаванд, онҳоро ҳам қолин мегӯянд.

Ҳисор маркази Бухорои Шарқи ба ҳисоб рафта то соли 1924 дар зери дасти дастнишондоди амири Бухоро Иброҳимбек қарор дошт, ки аз тарафи артиши сурх шикаст хурд. Қалъа аз ду манора, корвонсаро ва ду мадраса ки якеаш осорхонаи этнографи мебошад иборат аст. Дигар боз ёфтҳои таърихи аз наздикии қалаи Ҳисор пайдо шуда ин мақбараи Махдуми Аъзам, масҷиди сангин ва чашмаи моҳиён мебошад.

Дар ҳудуди Тоҷикистон наздики 1450 кӯлҳо ба кайд гирифта шудааст, ки баъзеи онҳо дар баландии беш аз 4 ҳазор метр аз сатҳи баҳр мебошанд. Кишвар аз кӯлҳои зебо бой буда, ҳар як кӯл таърихи пайдоиши худро дорад. Ҷанубтар аз дараи Зоол, дар ҳудуди Вилояти Мухтори Кӯҳистони Бадахшон, кӯли калони шури Қарокӯл, ки дар баландии 3914 метр аз сатҳи баҳр ҷойгир аст, ки чуқурии он 236 метр мебошад. Муайян карда шудааст, ки кул дар давраи яхбандии сахт бавуҷуд омада ва чуқурии он бо пиряхҳои яхбаста доимо пушонида шудааст. Кул бо ибораи туркӣ “Кули сиёҳ” ном бурда мешавад. Дар ҳолати шамоли сахт мавҷҳои кул баланд шуда оби кул ранги сиёҳро мегирад ва аз ҳамин ҷо номи кул гирифта шудааст.

ҚУРОҚ / ҚУРОҚДӮЗӢ — аз порахои матоъ нақш офарида, онро пайваст мекунанд. Дастурхон, чодари аруси/чимилиқ, кӯрпаву кӯрпача, болиштпуш, чонакпуш ва хоказо медӯзанд.